اندر حکایت آزار

همه خانمها تایید میکنند   موضوع ندیدن برخی چیزها توسط ما مردها رو :موضوعاتی مثل پیدا نکردن لباس مربوطه در کمد (هر چند که جلوی جشمون هست) یا بطور مشابه سفری  طولانی تر از مارکوپولو که ما توی خونه برای پیدا کردن جورابهامون طی میکنیم. اینها رو گفتم تا مقدمه ای بشه برای عنوان این مطلب که با وجود اینکه ما از طایفه مردان هستیم و عدم دیدن خیلی چیزها بصورت ژنتیکی از انسانهای ناندرتال یا دنیسووانها به ما رسیده اما برخی چیزها رو نمیشه ندید. نمونه اش همین نصب غذاخوری هایی برای پرنده ها روی درختهاست تا بتونن در این حاها راخت تغذیه کنند. کم و بیش توی اکثر خونه ها خصوصا خونه هایی که بچه دارن اینو میشه دید. یا وجود اردک ، مرغابی یا غازها در استخرها و آبگیرهای موجود در سطح شهر و پارکها که آزادانه و راحت زندگیشونو میکنند . این منو یاد بچگی های خودمون انداخت که چقدر پرنده دوست داشتم البته دوست داشتم بگیرمشون به منظور کباب کردن یا انداختن توی قفس!!!!چه وقتهایی که صرف درست کردن تیرکمون صرف کردیم و رفتیم پی شکار. چقدر هم ذوق میکردیم لونه پرنده میدیدیم.این کلا چیز رایجی بود. این موضوع هنوز هم به اشکال دیگه ای خودشو نشون میده از قدیم گفتن پرنده آزار مردم آزار میشه!!!!کلا ماها با هر چی آزار داره رابطه خوبی داریم من جمله بازار !!!!!

مثالهای زیادی از موراد مشابه هست که به قول ظریفی این مقوله از قدیم توی فرهنگ ما بوده، اونجایی که شاعر نهی از منکر میکنه و میگه "میازار موری که دانه کش است" باز نشان از مورچه آزاری ما از ایام قدیم داشته حتما منکری بوده که اینطور نهی شده!!. گربه آزاری و اذیت سگها هم که به همچنین. به نظر میاد که در سالهای اخیر نشانه های پراکنده ای از این بهبود اوضاع دیده میشه.

شکی نیست که اینحور چیزها مثل خیلی چیزهای مهمتر باید از کودکی در ذهن نهادینه بشه. اینور آب حقوق حیوانات شدیدا رعایت میشه و گاها به نظر من از حقوق انسانها هم بیشتره. هیچ بعید نیست در آینده بشنویم که سگی گربه ای کاندیدای شورای شهر یا نمایندگی مجلس شده . خدا رو جه دیدید شاید هم یه جای دنیا یه روزی رئیس جمهور حیوون هم داشته باشیم ( منظور نوع واقعیش هست نه اونایی که در حال حاضر هم با کسوت و شمایل آدمیزاد وجود دارند!!!).